Zajęcia świetlicowe. NAUKA - moje prawo, mój wybór.

Zajęcia: zajęcia świetlicowe

Klasa: IIb gimnazjum

Prowadzący: Ewelina Jóźwiak

Temat: NAUKA- moje prawo, mój wybór.

 

Powiązanie z wcześniejszą wiedzą: Przypomnienie Praw Dziecka i obowiązków ucznia.

 

Cele lekcji:

Uczeń po zakończonych zajęciach potrafi podejmować właściwe decyzje związane z nauką.

 

Cel w języku ucznia:

1. Celem lekcji jest pokazanie korzyści wynikających z nauki i motywowanie uczniów do pracy.

 

NaCoBezu:

  1. Będziesz potrafił wymienić 3 czynniki motywujące Cię do pracy.
  2. Będziesz potrafił wymienić trzy korzyści wynikające z uczenia się.

 

Przebieg lekcji:

1. wstęp

a) Powitanie uczestników zajęć i przygotowanie sali do lekcji.

b) zabawa integracyjna

2. rozwinięcie

a) odczytanie tematu i celów lekcji

b) przypomnienie wiadomości o Konwencji Praw Dziecka. Wypisanie praw na dużych kartkach. Przypomnienie obowiązków ucznia i zapisanie na dużej kartce. Zawieszenie kart na tablicy.

c) podział uczniów na grupy 3-4 osobowe. Każda grupa ma za zadanie na podstawie wypisanych wiadomości wybrać prawa i obowiązki, które uważają za najważniejsze na tym etapie życia. Przedstawienie odpowiedzi i krótkie ich uzasadnienie.

d) Uczniowie otrzymują koperty z układanką. Na komendę nauczyciela otwierają koperty i zaczynają układać puzzle z hasłem NAUKA. Drużyna, która jako pierwsza ułoży hasło zapisuje je na tablicy.

e) Dyskusja zapoczątkowana pytaniem nauczyciela: Co według was kojarzy się z  terminem nauka? Kolejne grupy, zapisują kilka haseł związanych z hasłem przewodnim „NAUKA”. Po wykonanym uczniowie biorą udział w zabawie „MÓJ WYBÓR”(zabawa polega na odgrywaniu scenek rodzajowych związanych z tematem lekcji. Po każdej scence przeprowadzana jest krótka dyskusja). W czasie gdy aktorzy przygotowują się do scenek dzielimy salę na dwie strefy: N-NIEBIESKA i T-CZERWONA (wyjaśnienie symboli: N-NIE, T-TAK).

f) Przedstawienie scenki nr. 1 (załącznik nr 1a). po zakończeniu scenki nauczyciel zadaje pytanie: Czy uważacie, że dla tego ucznia nauka jest ważna?

Krótka dyskusja na powyższy temat

g) scenka nr. 2 (załącznik nr 1b) po zakończeniu scenki nauczyciel zadaje pytanie: Czy uczeń ze scenki nie podejmuje wysiłku edukacji z powodu braku motywacji do działania? Dyskusja na powyższy temat.

h) scenka nr 3 (załącznik nr 1c) po zakończeniu scenki nauczyciel prosi uczniów o przedstawienie wniosków, jakie nasunęły się po obejrzeniu scenek Dyskusja na powyższy temat i wymienienie czynników motywujących ucznia do pracy.

3. Zakończenie zajęć: zapisanie haseł na kartach w nawiązaniu ze stwierdzeniem: Korzyści płynące z nauki. Zawieszenie karty na tablicy

 

Kluczowe pytania dla uczniów:

Czy warto się uczyć?

 

4. Podsumowanie:

Dokończ zdania:

1. Nauką kojarzy mi się:

2. Czynniki (3) motywujące mnie do nauki to:

3. Korzyści (3) płynące z nauki to:

5. Podziękowanie za udział w zajęcia.

 

Metody pracy:

Dyskusja, zabawa aktywizująca „Mój wybór”, scenki rodzajowe, puzzle, rozmowa kierowana pytaniami nauczyciela

 

Materiały i pomoce dydaktyczne:

kolorowe duże kartki, gazeta, puzzle, zeszyt, słuchawki, kolorowe karteczki, bibuła, przygotowane prezenciki, napisy i rekwizyty do scenek, konwencja praw dziecka, kolorowa kreda.

 

Załącznik 1a)

Scenka nr. 1

Dom-rodzina. Zmęczony po pracy tata i krzątająca się mama. Dziecko wraca ze szkoły rozpoczyna dialog:

D- Cześć mamo cześć tato

O- witaj,....co słychać?

D- Nic

M- Jako to nic, a w szkole też cisza?

D- Nic, daj spokój mamo jestem głodny

O- A oceny?

D- Tylko szkoła, oceny i nauka nawet zjeść nie dasz w spokoju ciągle stres

M- Pewnie źle tak czułam

D- Dajcie wreszcie spokój co!!!!!

M- Pała znowu pała, tak czułam śniło mi się. Mówiłam Ci, że źle spałam Jak my mamy do ciebie dotrzeć? Powiedz? Pokarz zeszyty. Z czego pała?(ogląda zeszyt)

M- Brak pracy domowej trzeci raz

O- Przecież odrabiałeś, jak ty się uczysz. Nie chce ci się. Zrób coś z tym proszę

(Uczeń wychodzi do swojego pokoju)

M- Co robisz

D- Uczę się (siedzi i słucha muzyki, czyta gazetę)

 

Załącznik 1b)

Scenka nr.2

 

rodzic wchodzi do pokoju ucznia i widzi dziecko:

M- to tak się uczysz, odrabiasz lekcje?

D- Czytam to tez polski, a słuchanie muzyki to nauka muzyki

M- A praca domowa

D- Nic nie mam

M- Pokaż

D- Daj spokój

M- Kłamiesz

D- Nie!

M- Pomożemy ci jak tylko możemy najlepiej. Postaramy się tylko daj sobie pomóc....

D- Nic nie wiecie, nic. Co pomożecie? Chemia, przyroda, matematyka, a angielski znasz? Dla was to za dużo i za trudne. Innie wiedzą, umieją, pomogą...

M- Ale nie chcą, a my....... pomożemy... może

D - Właśnie „może”. Daj spokój!

 

Załącznik 1c)

Scenka nr. 3

 

Kilka miesięcy później

O - jak w szkole

D - Może być

M - A lekcje, oceny?

D - Trochę lepiej, ale nie wiele

M - Pomogliśmy?

D - Tylko psychicznie

O - Dobre i tyle

D - Tylko tyle .Czemu tak mało wiecie?, czemu inni wiedzą więcej?

M - Nasze złe wybory i decyzje. Byliśmy młodzi, szaleni, bez kontroli. Cieszyliśmy się z wolnością i beztroską, obieraliśmy złe drogi, ale było nam dobrze - nasze życie, nasza sprawa. Bawiliśmy się i nie wiemy, kiedy zboczyliśmy się z trasy dobra. Brak wsparcia i błędy jeden za drugim. Ty możesz lepiej. My nie jesteśmy wzorem najlepszym , ale możemy być przykładem zła. Tak skończyć jak my? Pomyśl. Masz możliwość wyboru. Każdy ma. Podejmij właściwe decyzje-pomożemy, jak umiemy.

D - Teraz wiem, czym kończą się złe decyzje, wiem że mam  możliwość wyboru i wsparcie. Już wiem co robić. Dziękuję. Pomogliście.

 

 

 
free poker